Bart's Flavor of the Month: de knotsgekke comeback van ABBA (en veel meer)
Het was afgelopen maand onvermijdelijk wereldnieuws: ABBA is terug bij elkaar. Twee nieuwe songs verschenen, een album volgt in november en volgend jaar kun je zelfs naar Londen voor concerten van de Zweedse supersterren. Opmerkelijk natuurlijk. Bijna 40 jaar na hun break-up komen de zeventigers weer bij elkaar. Fans waren hysterisch na het nieuws. Aan de andere kant staan de critici die zich afvragen waarom deze verrassende reünie uit de lucht komt vallen: "Money money money?"
Dat laatste zal wel geen rol spelen voor de ABBA's. Met hun onovertroffen, zelfgeschreven megahits uit de periode 1973-1982, de musicals en de films hoeven de dames en heren niets meer. Maar wie zit te wachten op de muziek van zeventigers? Nou ja, ze zijn niet de enigen. De Stones gaan ook gewoon door ondanks Charlie's dood. En met hen nog velen meer. Meestal terend op oude successen, nieuw werk is alleen leuk voor de fans. Ik ben geen ABBA-fan en die nieuwe liedjes zijn niet aan mij besteed. Ik ga ook geen kaartjes kopen voor een concerten met hologrammen (ABBAtars!), maar het eerdere succes van de virtuele Elvis of Whitney spreekt voor zich. Wel slimme zakelijke zet van de ABBA's, maar dat was wel bekend van ze. Het blijft natuurlijk knotsgek en dat trekt mij uiteindelijk over de streep. Niets meer te bewijzen en iedereen op het verkeerde been zetten, zonder hele nieuwe wegen in het slaan. Gewoon voor de lol. R.E.M. meldde intussen dat zij nooit meer bij elkaar komen, zoals The Smiths dat ook blijven herhalen. Het is mooi geweest. Daar zouden anderen een anderen een voorbeeld aan kunnen nemen. Maar ja, dat gold ook jarenlang voor Anni-Frid, Björn, Benny en Agnetha...
STAND VAN ZAKEN (alleen deze maand geldig)
meest opmerkelijke, pas ontdekte liedje van deze maand: Hamish Hawk - The Mauritian Badminton Doubles Champion, 1973 - zulke nieuwe stemmen hoor je niet vaak meer
album van de maand: Saint Etienne - I've been trying to tell you (lees hier de mening van een ander)
eerstvolgende concert: Nick Cave & Warren Ellis in Carré, Amsterdam (dank Anja!)
laatst geziene muziekdocu: Betty Davis - They say I'm different over de funkpionier die ooit met Miles Davis was getrouwd en lange tijd verdween
oudste nummer uit de Flavor-playlist: Far Wells, Mill Valley van Charles Mingus uit 1959
meest opzwepende dansbare nummer uit de Flavor-playlist: Nikka Costa - Like a feather
raarste artiesten/bandnaam uit de Flavor-playlist: Mild High Club - de namen beginnen echt op te raken, al is deze nog wel grappig
(her)ontdekte artiest van de maand: David Sylvian.
DE POPVERSLAG ARCHIEVEN
Op Twitter deel ik sinds enige tijd 20/25 jaar na dato de verhalen uit mijn recensie-archief voor de Popverslag-pagina van een Brabants krantje uit de periode 1991-2006. Sommige platen of concerten was ik alweer compleet vergeten, over anderen denk ik nu heel anders, maar meestal zijn die recensies een fijne reminder van een goed album of concert.
GECOMPILEERD VOOR U
Volgens mij kun je de lijn doortrekken van het maken van mixtapes op je C90 via de 78 minuten op een CD-R naar de Spotify-playlist. Eigenlijk is er weinig veranderd sinds de eerste compilatie op een muziekcassette. Die had destijds alleen geen shuffle-functie. De muziek staat centraal.
Korte samenvatting van editie #14 van mijn maandelijkse playlist: het is weer een vrolijk ratjetoe van oud, nieuw en (bijna) vergeten. Geen ABBA, maar wel veel nieuwe indietracks, oudere singer-songwriters en een paar verdwaalde jazz-, electronische en hiphop-nummers die mijn oren inslopen in de afgelopen maand. Plus alle hier genoemde artiesten.
Op zoek naar nog meer nieuwe muziek? Ik verzamel de beste nieuwe tracks (hier) en nieuwe albums/ep’s (hier) van het moment in playlists op Spotify, dus dat scheelt jou weer zoekwerk.
De Queen of Soul, de in 2018 overleden Aretha Franklin, staat dankzij een nieuwe biopic weer in de spotlights. De film heb ik nog niet gezien, de recensies zijn gematigd positief. Maar haar muziek is fantastisch. Zeker uit de jaren 1967-1972. Daarom heb ik de albums uit die jaren ooit verzameld in een playlist. Zo goed.
BEELD EN GELUID
Nee, hier niets over mijn werkgever, maar wel enkele kijk- en/of luistertips.
Listen to the latest episodes of Ecstasy: The Battle Of Rave on BBC Sounds
Afgelopen maand heb ik met veel plezier en interesse geluisterd naar het verhaal van de Ecstasy-podcast van de BBC. Knap worden de opkomst van partydrug ecstasy en de bijbehorende rave-cultuur in de UK van de late jaren 80 gereconstrueerd. Acid house, massale dancefeesten, de summer of love en hoe criminelen in enkele jaren overnamen. Met een opmerkelijke bijrol voor een Nederlandse drugscrimineel. De bijbehorende playlist is ook lekker nostalgisch.
Beetje toevallig in de Apple+-serie Watch the sound met producer/dj Mark Ronson gerold en toch erg onder de indruk. Ronson neemt de kijker mee in de wereld van muziekproductie en hoe zaken als de drumcomputer, de synthesizer en autotune popmuziek hebben veranderd. Veel beroemde gasten, maar ook knap verteld. Ondanks de lijzige stem van Ronson.
UIT DE KAST
Tussen mijn oude recensies kwam ik mijn lofzang op N.E.R.D's In Search Of uit september 2001 tegen. Vreemd genoeg kun je de muziek van die plaat maar moeilijk terug vinden, want ik jubelde destijds over de eerste versie. De tweede versie - the rock version - kwam enkele maanden later uit en dat is de versie die iedereen kent, dankzij hits als Lapdance en Rock Star. Ik heb dus beide versies in mijn kast staan, maar de eerste, meer electronische versie vind ik dus veel beter geslaagd. In die jaren was ik behoorlijk onder de indruk van de tracks van producerduo The Neptunes (en nog steeds trouwens - luister hier). Maar het verhaal is dat de eerste versie van In Search Of niet echt aansloeg en dat de heren met hun eigen werk bij nader inzien toch iets anders wilden. Commercieel slimmer, want Pharrell Williams werd nu echt een rock star. Maar goed dat ik beide versies bewaard heb, want die oudere tracks klinken (ver)fijn(d)er zonder dat toch wat lompe gerock van versie.
LEESLIJST
deze (zwarte) doorbraakplaat van Metallica heb ik nog verkocht in mijn tijd als medewerker bij een Eindhovense cd-winkel; nu is er een cover-project om het jubileum te vieren
hilarisch interview met 'boomer' David Crosby, bekend van CSN&Y en zijn verslavingen
nog een jubileum: Nirvana's Nevermind bestaat 30 jaar. En dat wordt gevierd door de media
essays over de impact van Beyoncé? waarom niet
staat nog op mijn leeslijst: het boek Excavate!: The Wonderful and Frightening World of The Fall
tot slot, Rick 'rickroll' Astley covert The Smiths en daar vindt Johnny Marr wat van.
Dat was Flavor of the Month #8. Feedback is altijd welkom… laat het weten via mijn kanalen (zoals Twitter of Instagram).
Geen editie missen? Abonneer je dan via deze link.
Tot zover, tot volgende maand… hier zijn The Posies nog een keer.
Can you hear it? does the sound remind you?
Can you feel it? it's gonna redefine you
The flavor of the month is busy melting in your mouth
Getting easier to swallow and harder to spit out