Bart's Flavor of the Month: Don't call it a comeback!!
DAT WAS WEER EVEN GELEDEN...
...Bijna drie jaar sinds de laatste editie van mijn favoriete festival. In 2019 zag ik nog Kraftwerk, Stereolab, Interpol en vele anderen optreden op het fraaie terrein aan het water van de Beekse Bergen. Vervolgens gooide corona alles overhoop en duurde het heel lang voordat het festivalleven weer een beetje op gang kwam. Inmiddels lijkt het alsof alles weer normaal is. Drie dagen langs toffe muziek, leuke mensen en goed eten is mijn beeld van Best Kept Secret. Eigenlijk zou je kunnen stellen dat het festival een fysieke vertaling van mijn Flavor-playlist is. Sinds de eerste editie in 2013 sluit het perfect aan bij mijn muzikale smaak en ontdekkingen en weten ze elke keer weer te verrassen met nieuwe namen die eenmaal op het podium een diepe indruk nalaten. Dat is voor mij het perfecte festival en daarom heb ik alle edities ook bezocht. Vaak was Best Kept Secret voor mij ook het ideale begin van mijn zomervakantie. Ook in 2022: drie dagen lang bands kijken, uitpluizen waar de verrassing zit en steeds weer gelijkgestemde mensen ontmoeten.
Het was dus weer een heerlijk idee dat BKS weer terug was. Op voorhand was de line-up interessant, zonder sensationeel te zijn. Nick Cave stond er, net als The Strokes en Fontaines D.C. Maar het was geen jaar met GROTE namen als Radiohead en Arcade Fire (2017) of die veel te drukke zaterdag vanwege Editors in 2016. BKS lijkt aan te tonen dat de hele grote (alternatieve) namen niet nodig zijn voor een goed en gezellig druk festival. Een Pinkpop is meer dan genoeg en dat trekt toch een ander publiek. In Hilvarenbeek wordt King Gizzard & the Lizard Wizard als helden onthaald en is de tent afgeladen voor Jessie Ware, Big Thief en Metronomy. My kind of festival. Niet dat je een festival moet inrichten op mensen zoals ik trouwens. Volgens mij ben ik niet het type festivalganger op wie de organisatie zich moet focussen: volgens sommigen sta ik een beetje nors te kijken, vaak met de armen over elkaar, zelden enthousiast gillend en zelden een complete show uitkijkend. Nooit gedaan overigens. Maar gelukkig zijn er wel kleurrijke types en veel jongere mensen die zestiger Nick Cave toch best indrukwekkend vonden. Dus eigenlijk maakt het niet zoveel uit naar welke festival je gaat: als je maar mee wordt genomen door de livemuziek, het publiek en sfeer. Zelfs als je de volgende dag een app'je krijgt met de melding dat iemand toch in isolatie moet na een positieve zelftest. Het is het waard!
STAND VAN ZAKEN
mijn beste nieuwe song van deze maand: All Night Long van Michael Rault van wie ik nog nooit gehoord had
mijn album van de maand: Wilco's Cruel Country
mijn volgende concert: ik mag inspringen en mee naar drie dagen North Sea Jazz in Rotterdam
dé zomerhit uit de Flavor-playlist: een oudje, Waiting for the sun van The Doors
meest onverwachte artiest uit de Flavor-playlist: Frank Sinatra, vanwege de rerelease van Watertown uit 1970
de klassieker uit de Flavor-playlist: Instant Street van dEUS
(her)ontdekte artiest van de maand: Horsegirl uit Chicago, dat alles combineert dat indierock in de 90s zo goed maakte.
GECOMPILEERD VOOR U
Volgens mij kun je de lijn doortrekken van het maken van mixtapes op je C90 via de 78 minuten op een CD-R naar de Spotify-playlist. Eigenlijk is er weinig veranderd sinds de eerste compilatie op een muziekcassette. Die had destijds alleen geen shuffle-functie.
De 23e editie van mijn maandelijks opgefriste playlist voelt wat anders dan anders. Vanwege de indrukken van het bovengenoemde festival en een vakantie in Italië. Daarnaast zet de zomer in en drogen de nieuwe releases een beetje op. Wat korter dan gewoonlijk dus. Geen probleem, want er is genoeg te beleven in de playlist voor maand juli.
Op zoek naar nog meer nieuwe muziek? Ik verzamel de beste nieuwe tracks van 2022 (check deze playlist hier) en nieuwe albums/ep’s (check deze playlist hier) van het moment op Spotify, dus dat scheelt jou weer zoekwerk.
BEELD & GELUID
In deze rubriek niets over mijn werkgever, maar wel enkele warme kijk- en/of luistertips.
Ik was niet op Pinkpop, maar ik was niet erg verrast toen bleek dat Eefje de Visser veel indruk maakte. Haar show in Utrecht maakte op mij veel indruk en deze vijf songs van haar Pinkpop-set zijn betoverend. Ga haar live zien!
Bij deze BKS-show van Big Thief was ik dan weer wel. De Amerikaanse rootsrockers waren misschien wel intenser dan gewoonlijk, zeker toen er iets mis ging bij de zangeres. Wat een songs hebben zij in hun oeuvre, maar deze geeft elke keer weer kippenvel.
De Machine-podcast is sowieso verplichte kost voor elke bovengemiddelde muziekliefhebber. In deze aflevering vanuit TivoliVredenburg is Spotify-baas Wilbert Mutsaers te gast en hij geeft een buitengewoon boeiend inkijkje bij het leidende muziekstreamingbedrijf. Inclusief hilarische anekdotes uit zijn Total Touch-tijd.
UIT DE KAST
Het is je vast niet ontgaan: Kate Bush is helemaal terug, dankzij de populaire Netflix-serie Stranger Things. 37 jaar na dato is Running Up That Hill weer een hit en iedereen buitelt over elkaar om te begrijpen wat hier nu gebeurt. Kate geeft zelfs een zeldzaam interview over het onverwachte succes. Hoewel onverwacht? De samenloop is natuurlijk bijzonder, maar als je zoals ik Kate al wat langer volgt - ik was erbij toen Running Up That Hill voor het eerst in de hitlijsten kwam - weet je dat deze vrouw al jaren haar eigen pad volgt. In 1985 kwam het voortreffelijke Hounds of Love uit, waarbij aanvankelijk vooral Cloudbusting veel indruk op mij maakte (met dank aan de videoclip). Maar Kate is natuurlijk een uniek fenomeen dat nog steeds een eigen plek heeft veroverd. Hounds of Love klinkt ruim dertig jaar later nog steeds fris en tijdloos. Wat mij betreft is deze plotselinge herwaardering van Bush niet meer dan gepast. Ik ga binnenkort het vierde seizoen van Stranger Things helemaal bekijken en ervaren wat nou de magie van dit nummer in de serie is. Tot die tijd moet je vooral deze BBC-docu over La Bush eens bekijken en je door haar laten betoveren.
DE POPVERSLAG ARCHIEVEN
In oktober 2020 ben ik gestart om (een deel van) mijn recensie-archief uit de jaren 1991-2006 exact 20/25/30 jaar na publicatie op Twitter te delen. We hadden destijds voor de wekelijkse Popverslag-pagina van een klein krantje best goed de vinger aan de pols. Sommige albums of concerten waren meteen legendarisch, andere was ik allang weer vergeten. Maar hoe hebben ze - de muziek en de recensie - de tand des tijds overleefd? Twee terugblikken uit de afgelopen maand.
LEESLIJST
Enkele artikelen uit de (geschreven) media om de nieuwsbrief af te sluiten.
er is een nieuwe speelfilm over Elvis uit en dat was de aanleiding voor dit verhaal over zijn manager, de Nederlandse Colonel Parker
het succes van Kate Bush in Stranger Things leidde dan weer tot dit artikel over de toenemende prominente rol van popmuziek in series
DJ Shadow's Endtroducing is een van mijn favoriete platen uit de jaren 90. Hier vertelt hij over de totstandkoming ervan.
ik luister weinig Nederlandse popradio meer, maar het gaat ook niet heel goed met die zenders, zo blijkt uit dit NRC-artikel
tot slot, een van de meest memorabele concerten van de afgelopen maand was van Billie Eilish in Amsterdam. OOR was erbij en schreef deze recensie.
Applaus, je hebt de Flavor of the Month #17 uit. Hopelijk was mijn maandelijkse online music magazine weer boeiend genoeg. Ik hoor het graag van je… laat het weten via mijn kanalen (zoals Twitter of Instagram).
Geen editie missen? Abonneer je dan via deze link. Delen met gelijkgestemden wordt natuurlijk op prijs gesteld!
Tot zover, tot volgende maand… hier zijn tot slot The Posies nog een keer.
Can you hear it? does the sound remind you?
Can you feel it? it's gonna redefine you
The flavor of the month is busy melting in your mouth
Getting easier to swallow and harder to spit out