Bart's Flavor of the Month: Wat is het medicijn tegen de Dutch Disease?
Ik had de uitdrukking al een tijdje niet gehoord. Maar bij bijna elk concert moet ik er wel aan het fenomeen denken. Bij het intieme huiskamerconcert van Tim Knol in Aarle-Rixtel - met dank aan Bob's Vinyl - benoemde hij het weer eens: dit publiek was zo prettig beleefd, hier geen 'Dutch Disease'. God ja, de Dutch disease! Niet te verwarren met die andere Hollandse ziekte. Niet veel later had ook mijn oud-platenzaakcollega Art Rooijakkers er genoeg van. In zijn Instagram-post verhaalde hij over een concert waar weer zo nodig keihard doorheen geluld moest worden. Een hardnekkig en bijzonder storend fenomeen dat in Nederland niet uit te roeien valt. Keer op keer zijn er artiesten of liefhebbers die zich doodergeren aan dat onbeschofte publiek dat een concert ziet als een gelegenheid om bij te praten en de muziek als leuke bijkomstigheid ziet. Ook al speelt de artiest in kwestie een mooi stil liedje. We kennen het allemaal wel: die concertbezoekers die luid kletsen om boven de muziek uit te komen. Onbegrijpelijk vind ik dat, maar toch is het onlosmakelijk verbonden aan concerten in ons land. Zo erg, dat door deze disease al geruime tijd Dutch wordt genoemd.
Ook buiten onze landsgrenzen gebeurt het natuurlijk. Maar in het AD-artikel dat Art aanhaalt blijkt in andere landen toch meer respect voor de artiest is. Want dat is het uiteindelijk: je laat de artiest zijn werk doen en jij luistert. Dat is het idee van een concert, volgens mij. Is er een medicijn tegen de Dutch disease? Mensen erop aanspreken helpt soms, maar niet bij het concert van Art. Ik herinner me mijn akkefietje met een mede-concertganger bij Beth Orton die na mijn opmerking over zijn geklets - recht voor het podium - boos mededeelde: ik heb een kaartje gekocht en ik bepaal zelf wat ik doe. Beth was het duidelijk niet mee eens. Natuurlijk zijn concerten sociale gebeurtenissen, zoals deze professor vertelt. Dat maken de betere concerten zo boeiend. Maar als de muziek je niet interesseert, ga dan ergens anders staan kletsen. In dat opzicht is het Nederlandse publiek (OK, een klein deel) gewoonweg te verwend en te lomp. Ze missen soms elke vorm van empathie voor hun omgeving. En zo'n gedeeld stil moment bij een mooi nummer kan toch zo mooi zijn? Zoals toen bij Tim in die muisstille Aarlese huiskamer. Zonder ergernis op te wekken of een artiest te irriteren. Of zoals de popprofessor stelt: "Ultimately, talking at shows is a bit like watching someone play with their smartphone. It's irritating whenever it isn't you."
STAND VAN ZAKEN
mijn favoriete nieuwe song van deze maand: Alles is gemaakt van De Toegift uit Zeeland
mijn album van de maand: de sprankelende gitaarpop op Blue Rev van Alvvays blijft albums van Arctic Monkeys, Dry Cleaning en Rival Consoles voor
mijn volgende concert: The Cure in de Ziggo Dome
muzikale biopic die op mijn kijklijst staat: ELVIS (op HBO Max)
het oudste nummer in de Flavor-playlist: Whole Lotta Shakin' Goin' On uit 1957 van het pas overleden rock-'n-roll-fenomeen Jerry Lee Lewis (87 jaar)
het beste herfstliedje uit de Flavor-playlist: These Days van Nico
het meest onverwachte nummer uit de Flavor-playlist: het geweldige thema van Peanuts
(her)ontdekte artiest van de maand: met twee nieuwe albums in een maand zit ik weer helemaal in de wondere wereld van King Gizzard & the Liard Wizzard.
GECOMPILEERD VOOR U
Volgens mij kun je de lijn doortrekken van het maken van mixtapes op je C90 via de 78 minuten op een CD-R naar de Spotify-playlist. Eigenlijk is er weinig veranderd sinds de eerste compilatie op een muziekcassette. Die had destijds alleen geen shuffle-functie.
Voor de 28e editie van mijn maandelijks opgefriste playlist moest ik na de eerste selectie een handvol nummers bijna schrappen. Nu zijn het 109 nummers in ruim 7 uur geworden. Ik neem je weer mee op een reis langs nieuwe songs, oude krakers, allerlei genres, albumtracks en een stel verdwaalde vergeten topsongs. Je kunt via Altin Gün naar Young Gun Silver Fox, maar op shuffle werkt de lijst misschien wel nog beter.
Op zoek naar nog meer nieuwe muziek? Ik verzamel de beste nieuwe tracks van 2022 (check deze playlist hier) en nieuwe albums/ep’s (check deze playlist hier) van het moment op Spotify, dus dat scheelt jou weer zoekwerk.
De www.popronde.nl reist weer door het land. Gratis concerten waarbij je de kans krijgt in een stad op een avond allerlei talent van eigen bodem te ontdekken. Dit is de Popronde-selectie van 2022.
BEELD & GELUID
In deze rubriek niets over mijn werkgever, maar wel enkele warme kijk- en/of luistertips.
De tweede serie Weird Hit Wonder-podcasts staat online. De achtergrondverhalen achter bizarre hits, zoals die wereldhit van MC Miker G & DJ Sven die Madonna woest maakte. Het levert een ontroerend verhaal op over de gevolgen van het succes van Holiday Rap.
De soulsensatie Gabriels moet je echt beluisteren. Met het nummer Love and Hate in a Different Time pakten ze echt mijn volledige aandacht. Nu blijkt dat het nummer een heel bijzondere videoclip heeft gekregen die de song een extra (maatschappelijke en historische) lading mee geeft.
Deze maand ga ik dus - voor het allereerst - Robert Smith en The Cure live zien. Deze knap samengestelde terugblik op hun muziek vat goed samen waarom mijn verhouding tot deze band lang zo moeizaam was. Soms prachtig donkere muziek, soms onuitstaanbaar poppy. Maar na hun show op Pinkpop in 2019 - die ik op tv zag - moest ik ze toch maar eens levend in concert zien.
UIT DE KAST
Eén van de genres waarop ik me focus bij mijn gesnuffel door bakken met (tweedehands) vinyl is Nederlandse bands uit de jaren 80. Niet de Doe Maars of de Golden Earrings, maar juist de meer underground bands die iedereen ondertussen is vergeten. Bands als Slauerhoff, Weekend At Waikiki of Nasmak. Ik ben ze destijds grotendeels misgelopen en je ontdekt soms echt bijzondere albums. Eén van de platen uit die jaren die ik op mijn lijstje had staan, heb ik nu eindelijk in de kast staan. De verzamel-LP Stirred Not Shaken uit 1983 is niet heel zeldzaam, maar ik wilde em voor het juiste (lage) bedrag hebben. Vijf euro - in 1983 was ie 10 gulden - heeft deze gekost en het is een pareltje. Destijds uitgegeven door Muziekkrant OOR als een promotie van jonge Nederlandse bands. Een beetje de Popronde op vinyl. Een mooi initiatief van Tröckener Kecks-zanger Rick de Leeuw die hier ook te horen is op twee nummers. Naast de Kecks is alleen Claw Boys Claw echt doorgebroken. De rest is blijven hangen in de marge: de hoekige gitaarrock van De Div, de new wave van The Visitor en de punk van Ivy Green. Maar nog steeds heel behoorlijk, 40 jaar later. Toen jonge honden met een veelbelovende toekomst en nu niet meer dan een goed bewaarde herinnering van een paar euro. Met een knipoog naar James Bond. En misschien ken je wel de toenmalige bassist van The Visitor (uit Sneek) wel... dat is ene Wierd Duk!
DE POPVERSLAG ARCHIEVEN
In oktober 2020 ben ik gestart om (een deel van) mijn recensie-archief uit de jaren 1991-2006 exact 20/25/30 jaar na publicatie op Twitter te delen. We hadden destijds voor de wekelijkse Popverslag-pagina van een klein krantje best goed de vinger aan de pols. Sommige albums of concerten waren meteen legendarisch, andere was ik allang weer vergeten. Maar hoe hebben ze - de muziek en de recensie - de tand des tijds overleefd? Twee terugblikken uit de afgelopen maand.
LEESLIJST
Enkele artikelen uit de (geschreven) media om de nieuwsbrief af te sluiten.
Bob Dylan was in het land en de 81-jarige bard gaf weer een bijzonder eigenwijs concert, getuige dit verslag van OOR.
het NRC-verhaal over de Nits en de brand in hun studio is hartverscheurend.
countrylegende Loretta Lynn is overleden en dit schreef de Amerikaanse muzieksite Consequence of Sound over haar leven.
wie ook in het land was: rap superster Kendrick Lamar. Zijn show in Amsterdam was sensationeel, zo blijkt uit dit 3voor12-artikel.
ken je de Nuggets-verzamelaars vol obscure 60s garagerock? Heerlijke compilaties en ook een goede aanleiding voor dit stuk van The Guardian.
tot slot, Arctic Monkeys is terug. Daar hoort ook een lang interview bij. Bij wie anders dan de ooit zo invloedrijke NME.
Applaus, je hebt de Flavor of the Month #21 uit. Hopelijk was mijn maandelijkse online music magazine weer boeiend genoeg. Ik hoor het graag van je… laat het weten via mijn kanalen (zoals Twitter of Instagram).
Geen editie missen? Abonneer je dan via deze link. Delen met gelijkgestemden wordt natuurlijk op prijs gesteld!
Tot zover, tot volgende maand… hier zijn tot slot The Posies nog een keer.
Can you hear it? does the sound remind you?
Can you feel it? it's gonna redefine you
The flavor of the month is busy melting in your mouth
Getting easier to swallow and harder to spit out