Bart's Flavor of the Month: Weerbarstig Arcade Fire weerstaat cancel culture
Het was voor mij de eerste keer en ik had er wel moeite mee. Een concert van een artiest of band, terwijl er op de achtergrond een bijzonder naar verhaal rond seksueel wangedrag speelde. Nee, ik was niet bij Marilyn Manson, Lil' Kleine, R.Kelly, Ryan Adams of Bill Cosby. Begin september bracht muzieksite Pitchfork een artikel over Arcade Fire-frontman Win Butler die door enkele mensen werd beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag. Excuses volgden snel, maar ook een mediastorm rond de band. Voorprogramma Feist trok zich terug uit de tour en op social media hadden veel mensen een mening over de zaak. Een van de die meningen was dat Arcade Fire de pas gestarte Europese tour afbreken. Ik las die verhalen en kreeg een naar gevoel. Eerder had ik in spontane bui toch tickets voor hun Ziggodome-show gekocht (op de avond zelf waren ze voor de helft van de prijs verkrijgbaar, maar of er een verband was?) en nu kreeg ik het gevoel dat het bezoeken van de show bijna een politiek statement was. Gevalletje cancel culture? Het had er veel van weg. Dat kende ik vooral van artiesten waar ik weinig sympathie voor had. Nu bleek de frontman van een vooraanstaande band met een nadrukkelijke boodschap zijn lul achterna te lopen. Gaan of niet? Ik besloot te gaan en deze geweldige liveband het voordeel van de twijfel te geven.
Arcade Fire is namelijk een uitzonderlijk goede liveband die ambitieuze, soms epische, licht pretentieuze songs koppelt aan tomeloze energie met een flardje gekte. Ik zag ze voor het eerst in 2005 in de Melkweg en bleef ze daarna volgen. De laatste jaren haalden hun albums niet meer het niveau van de eerste jaren. Maar ja, die live-reputatie - Best Kept Secret 2017! - trok mij toch naar die hal van Ziggo. Daar deed de band, zoals gewoonlijk, heel erg hun best om er weer een soort religieuze ervaring an te maken. Alsof Arcade Fire iets goed te maken had. Dat lukt slechts deels. Het hele geval rond Butler werd niet benoemd. Misschien dat er tussen de regels wat hints werden gegeven. Ja, die is 'the Age of Anxienty' en ja, "parents are imperfect". Uiteindelijk is het ironisch dat in deze #metoo-tijden een 'woke' band als deze met al hun goede intenties en thematische albums over de huidige tijden tegen de cancel culture moet strijden. Al vroeg ik me af of de aanwezigen zich daar heel druk om maken. Die zagen een uitstekende liveband zich uit de naad werken, met een frontman die volgens mijn +1 wel erg nerveus uitzag. Dus toch? Uiteindelijk verdrong Arcade Fire mijn donkere gemoed en maakte ik me vooral druk om de wisselende kwaliteit van de nieuwe nummers, de toch jammere transitie van de band naar een stadionact en de valse zang van Régine Chassagne, de echtgenote van Butler. Die nu meer dan ooit als 'de vrouw van' door het leven moet.
STAND VAN ZAKEN
mijn favoriete nieuwe song van deze maand: MEMORY van Whitney
mijn album van de maand: Natural Brown Prom Queen van Sudan Archives
mijn volgende concert: een huiskamerconcert van Tim Knol in Aarle-Rixtel
muziekdocu die ik nog moet kijken: de cinematic experience Moonage Daydream over David Bowie
de retro 60s song uit de Flavor-playlist: Le Capharnaum van Fleur
beste herfstliedje uit de Flavor-playlist: Pink Moon van Nick Drake
liedje met de meest memorabele titel uit de Flavor-playlist: New strategies for telemarketing through precognitive dreams van Teen Suicide
(her)ontdekte artiest van de maand: Jaga Jazzist na hun show in Doornroosje.
GECOMPILEERD VOOR U
Volgens mij kun je de lijn doortrekken van het maken van mixtapes op je C90 via de 78 minuten op een CD-R naar de Spotify-playlist. Eigenlijk is er weinig veranderd sinds de eerste compilatie op een muziekcassette. Die had destijds alleen geen shuffle-functie.
In de 27e editie van mijn maandelijks opgefriste playlist gaat ouderwets van sixties pop via elektronische geluiden en vergeten klassiekers uit hiphop, soul en rock naar het heden met nieuwe werk van Björk en The 1975. Maar ja, eenmaal op shuffle wordt het een unieke trip door mijn muzikale universum. Een beetje zoals wijlen Pharoah Sanders het bedoeld heeft.
Op zoek naar nog meer nieuwe muziek? Ik verzamel de beste nieuwe tracks van 2022 (check deze playlist hier) en nieuwe albums/ep’s (check deze playlist hier) van het moment op Spotify, dus dat scheelt jou weer zoekwerk.
Tot afgelopen maand kende ik het Nous'Klaer-label niet. Dankzij hun residence op het Tilburgse Draaimolen-festival viel ik via deze playlist in een rabbit hole van de bijzondere releases van dit Rotterdamse label. Het is dance, maar dan anders. De naam is overigens een afgeleide van de Zeeuwse versie van "nu is het klaar".
BEELD & GELUID
In deze rubriek niets over mijn werkgever, maar wel enkele warme kijk- en/of luistertips.
Deze Amerikaanse podcast bespreekt elke aflevering een album uit de 1001 Album Club, een soort ultieme albumlijst aller tijden. Deze aflevering gaat over een persoonlijke favoriet uit 1981. Tussen de andere 485 afleveringen zitten nog veel meer klassieke albums. Voor elk wat wils.
Op het moment van schrijven is de nieuwe plaat van onze favoriete IJslandse popartiest net uit. Eerder kwamen al twee bijzondere songs online. De videoclip bij Atopos is weer een pareltje in het toch al indrukwekkende visuele oeuvre van Björk.
Je vraagt je af wat deze Netflix-serie over de begintijd van Spotify ons te vertellen heeft. De trailer maakt er heel wat van. Binnenkort te zien op het streaming platform.
UIT DE KAST
Wij gaan way back, Pixies en ik. Mijn allereerste gepubliceerde stukje was over deze Bostonse band die toen op het punt van uiteenvallen stond. Dat was in 1991. Jaren later kreeg ik bovenstaande Pixies-plaat cadeau met de opmerking: "Niet hun beste plaat, maar zeker in de top 10." En dat uit de mond van een ware Pixies-afficionado. Inmiddels heeft de band acht albums uit en Indie Cindy is nummer 5. Ondanks dat ik afhaakte na plaat #4 was ik wel bij de reunieshows in 2004, ook omdat ik ze de eerste jaren nooit live had gezien. Ja, bij de VPRO in Fa. Onrust op tv. Dat maakte al indruk genoeg en via deze dwarse gitaarband maakte ik definitief de overstap naar de alternatieve wereld van de popmuziek. Ene Kurt Cobain heeft daar een mooie quote over. Ook is er een andere uitspraak over de Pixies (iets met de Beatles), maar die kan ik dus nergens meer vinden. De band rond Frank Black/Black Francis opende voor mij nieuwe deuren en daar ben ik ze nog steeds dankbaar voor. Indie Cindy komt netjes naast het vinyl van Come On Pilgrim en Surfer Rosa te staan. Of ik em vaak zal draaien...
DE POPVERSLAG ARCHIEVEN
In oktober 2020 ben ik gestart om (een deel van) mijn recensie-archief uit de jaren 1991-2006 exact 20/25/30 jaar na publicatie op Twitter te delen. We hadden destijds voor de wekelijkse Popverslag-pagina van een klein krantje best goed de vinger aan de pols. Sommige albums of concerten waren meteen legendarisch, andere was ik allang weer vergeten. Maar hoe hebben ze - de muziek en de recensie - de tand des tijds overleefd? Twee terugblikken uit de afgelopen maand.
LEESLIJST
Enkele artikelen uit de (geschreven) media om de nieuwsbrief af te sluiten.
Geen idee hoe representatief dit verhaal is over mensen die streaming muziek niet meer trekken, maar het artikel van The Guardian is wel de moeite van het lezen waard.
misschien wel het muziekartikel van de maand gaat over het Eindhovense 69 Charger dat met een song in een Hollywoodfilm terechtkwam.
jazz-grootheid Pharoah Sanders is overleden en daar hoort een passend eerbetoon van de Rolling Stone bij
ook overleden is rapper Coolio en de Humo herdacht hem op hun eigen wijze.
het viel de NRC op dat deze festivalzomer veel vrouwelijke artiesten te zien waren. Het werd tijd.
tot slot, op Cassetteweb van de VPROgids worden verhalen over de door bepaalde mensen nog steeds geliefde cassettes verzameld.
Applaus, je hebt de Flavor of the Month #20 uit. Hopelijk was mijn maandelijkse online music magazine weer boeiend genoeg. Ik hoor het graag van je… laat het weten via mijn kanalen (zoals Twitter of Instagram).
Geen editie missen? Abonneer je dan via deze link. Delen met gelijkgestemden wordt natuurlijk op prijs gesteld!
Tot zover, tot volgende maand… hier zijn tot slot The Posies nog een keer.
Can you hear it? does the sound remind you?
Can you feel it? it's gonna redefine you
The flavor of the month is busy melting in your mouth
Getting easier to swallow and harder to spit out